2018'de çıkmış bir dram filmi olan Güvercin epey durgun bir film. Aslında bu durgunluğu hayatın içinden olmasından kaynaklanıyor. Başkarakter Yusuf isimli bir genç. Yusuf sessiz, içine kapanık ve nahif bir kişi. Babasından kalan güvercinleri kendine dayanak kılmış. Ancak daha sonra para kazanma zorunluluğu gibi hayatın gerçekleriyle yüz yüze geliyor ve güvercinlerinden bir süre uzak kalınca dengesini kaybediyor. Filmde etkilendiğim bazı sahneler de vardı. Yusuf'un uzaktan uzağa hoşlandığı kıza bakması, lüks bir arabayı süzmesi, yanından eğlenerek geçen bir gruba tekrar dönmesi, ailesi tarafından tren istasyonundan uğurlanan adama bakışı. Bunlar Yusuf'un bir hayalmiş gibi izlediği şeylerdi. Filmi izlerken hayatın farklı bir yüzünü görmek, ve bu çeşit hayatların da yaşandığının idrakine tekrar tekrar varmak çok farklı hissettiriyor. Yine bazı sahnelerde gözlerinizin dolması kaçınılmaz. İzlenmezse bir şey kaybedilmez elbette ama hayatın içinden bir şeyler görmek isteyenler için ideal bir film.