Jim Carrey hep yüzümüzü güldüren biriydi, bu sefer ise durum çok daha farklı. Hem hüzün hem hasret hem bıkkınlık, hepsi bir aradaydı. Tabii izledikten hemen sonra tekrar farkına vardım ki izlemek için çok geç kalmışım. Yani bu zamana kadar benim için komik bir Leyla ile Mecnun repliğinden ibaret olan Eternal Sunshine of the Spotless Mind, artık bambaşka bir yerde. Yer yer senaryosu bana başka yapımları anımsatsa da 2004 yapımı olduğu için diğerlerinin bundan esinlenmiş olduklarını varsayıyorum. Hâsılı bence çok sürükleyici, çok ilgi çekici ve çok fantastik bir filmdi. Özellikle çift olarak izlenirse muhtemelen daha ayrı bir keyif verecektir.